NEŠA PARIPOVIĆ

Neša Paripović je srpski konceptualni umjetnik. Bio je dijelom neslužbene grupe šestorice umjetnika okupljene oko Studentskog kulturnog centra u Beogradu (Marina Abramović, Neša Paripović, Raša Todosijević, Zoran Popović, Era Milivojević, Gera Urkom).

Diplomirao je na Akademiji likovnih umjetnosti u Beogradu (1969.), a usavršavao se u Majstorskoj radionici Krsta Hegeduića u Zagrebu od 1971. do 1973. godine. U tom periodu kretao se u krugu umjetnika okupljenih oko SKC-a u Beogradu, mjesta koje je bilo jedna od ključnih lokacija tzv. Nove umjetničke prakse. U razdoblju od 1971. do 1976. bio je u braku s Marinom Abramović. Od 1975. do 1980. godine surađivao je s Grupom 143.

Njegovi radovi odlikuju se analitičkim, procesualnim i dekonstruktivističkim pristupom, a najčešće su u medijima fotografije, filma i plakata. Jedno od njegovih značajnih djela je film N.P.1977., koji prikazuje umjetnika kako hoda Beogradom, prateći ravnu liniju i probijajući se kroz gradsku prirodu i arhitekturu. Film je sniman u isprekidanim kadrovima, čime se dobiva dojam da se kreće labirintom, a ne pravocrtno.