BRUNO CONTE

Bruno Conte bio je talijanski umjetnik najpoznatiji po svojim drvenim kompozicijama, uključujući drvene reljefe i drvene knjige.

Bruno Conte pokazao je ranu posvećenost figurativnoj umjetnosti, pod utjecajem očeve uključenosti u kulturnu sferu. Unatoč tome, izrazito je odstupio od konstruktivizma Michelangela Contea, prihvaćajući od samog početka analitičniju i nadrealniju perspektivu. Nakon sredine 1950-ih, njegov rad je počeo odražavati utjecaje umjetnika poput Kleea, Miròa i primitivne umjetnosti, posebice slika australskih starosjedilaca.

Zaintrigiran likovima kao što su Gorky, Tobey i Dubuffet, Conteova je umjetnost poprimila apstraktan i nekonvencionalan karakter. Između 1959. i 1962. Conte istražuje tempera slike na papiru povezane s poetskim tekstovima, izbjegavajući futurističku matricu i izražavajući znakovni ekspresionizam s egzistencijalnim prizvukom. Početkom 1960-ih, njegovo slikarstvo proširilo se na drvo. Slike su poprimile vertikalne podjele, postajući arhaične i fosilne strukture koje su odstupale od tipičnih neformalnih materijalnih tipologija.

Njegovi kasniji radovi prikazivali su drvene pozadine i formalni opis unutar varijacija reljefa. Njegove drvene forme na zidu ili izvan njega nadilazile su apstrakcionizam, predstavljajući jasne, ali zagonetne objekte koji su postojali sami po sebi, zahtijevajući usredotočenu pozornost. Prepoznatljiv dio njegovog portfelja bile su drvene knjige. Conte je također stvarao djela temeljena na predmetima, kao što su kutije i ladice koje se šire u nejasnoću svojih interijera, okviri koji su se sami uokvirivali i “crni čvorovi” postavljeni na površinu, odišući svojstvenom neobičnošću. Počevši od sredine 60-ih, Conte se upušta u književnost. U Conteovim djelima od 1990-ih naovamo zamjetan je preporod slikarstva isprepletenog dimenzionalnim reljefom. Njegova se umjetnost vraća na različite faze na suštinski, intelektualan način.